Çîrokên pêxemberan, silav û selamet li ser wan be û çîrokek mirovan zêde bike Bi Mîrê me Hûd Selam li ser be, hemd ji Xwedaye Xwedaye yekem u axiriyan re ye, Qasidan şandin, kiteb nazil kirin u delîl li hember her afirandan damezrand. Û selam û silav li ser axayê ewil û axiretê Muhemmed bin Ebdullah, selametî li wî û birayên wî, pêxember û pêxemberan û malbata wî û hevalbendên wî bike û heta roja qiyametê silav li ser wî be.
Destpêka çîrokên pêxemberan
Di çîrokên pêxemberan de şîretek heye ji bo kesên bi aqil, ji bo yên xwedî mafê qedexekirinê re, Xwedê Teala gotiye: {Bi rastî di çîrokên wan de dersek ji bo têgihanan hebû.
Di çîrokên wan de hîdayet û ronahî heye û di çîrokên wan de ji bo bawermendan şahî heye û biryardariya wan xurt dike û di wê de hînbûna sebir û ziyanê di rêya gazîkirina Xwedê de heye û tê de tiştên ku pêxemberên xwedî exlaqê bilind bûne. û li cem Xwedayê xwe û bi peyrewên xwe re edetên qenc, di wê de giraniya perestiya wan û perestiya wan a ji Xwedayê wan re heye, û di wê de serketina Xwedê ji bo pêxember û pêxemberên wî û nehiştina wan ji bo qenciyan heye. dawiya wan ji wan re ye û ji bo wan ên ku dijminatiya wan dikin û ji wan dûr dikevin re doreke xerab e.
Û me di vê kitêba xwe de çend çîrokên pêxemberên xwe vegot, da ku em wan bihesibînin û bişopînin, ji ber ku ew mînak û nimûneyên herî baş in.
Çîroka axayê me Hûd, silav lê be
mirovan zêde bike
- Ew pêxemberê Xwedê Hud bin Şelax bin Erfexşîd bin Sam bin Nûh e. Ew ji qewmeke bi navê Ad bû û ew Ereb bûn ku li El-Ehqaf, ku çiyayên qûmê ye, û li Yemenê bûn. Û ew gelek caran di konên bi stûnên mezin de dijiyan, wek ku Xwedayê mezin gotiye: {Ma te nedît ku Rebbê te çawa bi Aad re kir (6) Îramê stûnên (7) yên ku mîna wan li welêt çênebûye} (3) . Vêca ev yekem e ku piştî tofanê ji pûtan re îbadet kiriye, îdî Xwedê ji wan re Hûd şandiye.
- فدعاهم هود عليه السلام إلى التوحيد، وذكرهم بربهم، فكذبوه وخالفوه، وتنقصوه وسخروا منه، حكى الله مقالتهم وسخريتهم بهود ورد هود عليهم فقال: {قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ(66)قَالَ يَاقَوْمِ لَيْسَ بِي سَفَاهَةٌ وَلَكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ(67)أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِينٌ(68)أَوَعَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً فَاذْكُرُوا ءَالَاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(69)} ( 4).
- Ji ber vê yekê şîret li wan kir û kerema Xwedê ya li ser wan bi bîr xist ku wî ew kirin xelîfe û piştî gelê Nûh erd ji wan re wesiyet kir û ew ji gelên serdema xwe re ji aliyê afirandin, dijwarî û tundiyê ve kire herî tundtirîn û dijwartirîn gelên serdema xwe. bindestî. Lê wan şîretan bi ser neket û bi bîr anîna Xwedê jî bi ser neket, lewra ji wî re gotin: {Gotin te li hember me mizgînî da, yan tu ne ji wan mizgînvanan bûyî.(136) Ev ji afirîna pêşiyên . Û gotine: {Gotin: “Tu çi bi gotinê hatîye cem me, û xêr û bereketa me tuneye, em gotina te ne û tiştê me ji bona te ra nîne.” (137)
- Wan ji pêxemberê xwe re got: «Tu ne bi mûcîzeyek û ne jî bi nîşanek ku rastiya îdiaya te nîşan dide nehatî û em ji ber gotina te dev ji perestiya van pûtan bernadin, lê ew tinazên xwe pê kirin. ji ber xwedayên wan ên ku di mejiyê wî de êşandine, îdiaya xwe ya pêxemberîtî û banga yekxwedatiyê vegerand." عندئذ قاله لهم نبيهم: {قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ(54)مِنْ دُونِهِ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنْظِرُونِ(55)إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}(1) . Ev ji Hûd, silavên Xuda lê bin, pêşî ye, ji ber ku wî pêşî ji xwedayên wan red kir, paşê ew hemî gazî kir ku ew bi tiştek zirarê bidin wî, lê ew yek e.
- ولما قالوا لهود عليه السلام: {قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ ءَابَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(70)} رد عليهم: {قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَءَابَاؤُكُمْ مَا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا Ji desthilatdariyê, îdî bisekine, ez jî bi we re di nav wan bendewaran de me} (2).
- فحل عليهم عذاب الجبار، وخسروا خسرانًا مبينًا، وكان أول أمر عقوبتهم ما ذكره الله في سورة الأحقاف: {فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ(24)تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَى Ji xeynî malên wan, em bi vî awayî celat dikin (25)}(3).
- Ji ber vê yekê gava dîtin ku ewr nêzîk dibin, şa bûn û wan guman kir ku baran bi ser wan de hatiye û wan nizanibû ku ezab bi ser wan de hatiye. وهذه الريح هي المذكورة في سورة الحاقة: {وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ(6)سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ(7)فَهَلْ تَرَى لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ(8)} (4).
- Di sûreya Qemer de wiha hatiye: {Min li me derewand, ezab û hişyariya min çawa bû (18) Me bayekî ku di roja Nehseyê de hat rijandin ji wan re şand. Di sûreya Zeriyat de jî wiha hatiye gotin:
- Ev bayê mezin heft şev û heşt rojan dom kir, bayekî steril ku tu qencî jê dernedixist û her tiştê ku di ser re derbas dibû, ew hildiweşiya, dimirî û dibû, û ev bayê hêza wê ew bû ku mirov hildigirt. Ji ber vê yekê ew hilda hewayê, paşê ew danî ser diya serê wî, û ew hejand heta ku ew bû cesedek bê serî, mîna qulikên darên xurman ên vala û bê serî. Û navê vî bayê mêşok bû, selewat û selama Xwedê lê be, got: (Tu bi xortanîyê bi ser ketî û te Ad bi kêzikê wêran kir) (7). El-Seba: bayekî ku ji aliyê rojhilat ve û El-Dabûr: bayekî ku ji aliyê rojava ve tê.
- قال تعالى: {وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ ءَامَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَنَجَّيْنَاهُمْ مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ(58)وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ(59)وَأُتْبِعُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلَا بُعْدًا Ji Ad, komale Hud (60)} (8).
- Îdî Xweda cewrkar helak kir û bi dilovanîya xwe Hûd û bawermend rizgar kir, îdî hemd û kerem û kerem ji Xweda re be.
